Knorretje

Zondag 19/08 - Nu de zon is teruggekeerd boven Lajuma, stijgen de temperaturen weer makkelijk boven de 25°C uit. Ideale omstandigheden om eens een bezoekje te brengen aan de waterval. Een klein uurtje naar beneden wandelen door mamba-land hebben we er wel voor over :-) Zo gezegd, zo gedaan. Guillaume en Marion, twee Franse studenten, wezen me de weg en vergezelden me. De waterval bevindt zich in een prachtig en rustige omgeving, omring door niets dan natuur. De rivier is gevuld met heerlijk koud water dat rechtstreeks van de bergen komt. We nemen een duik in het koude water en laten ons vervolgens opdrogen in de zon. Het is genieten... :-)

Maandag 20/08 - Maandag, stadsdag. Ik moet op zoek naar iets deftigs dat ik kan dragen op het trouwfeest  van Katy en Sam eind volgende week. Bij voorkeur een kleedje.  Na het ontbijt duik ik algauw de ene na de andere shop in. En wat ik tegenkom zijn heerlijke Afrikaanse taferelen. Zo zit in de ene winkel een vrouw op scheidsrechtersstoel naast de ingang van de winkel om toezicht te kunnen houden. Een soort van levende camera dus. Big sister is watching you! ;-) In een andere winkel is een vrouw de vloer met nat aan het dweilen. Erachter komt een vrouw met een waaier, om de vloer te drogen. Heerlijk toch, Afrika? :-) Na de nodige boodschappen te hebben ingeslagen, gaat het weer richting Lajuma. 's Avonds is er nog een 'braai' (BBQ) om het afscheid van Marion en Guillaume te vieren. Met een buikje vol pannenkoeken, chocoladecake en heerlijk kruidenbrood, kruip ik tijdig mijn bed in.

Dinsdag 22/08 - Vandaag opnieuw een ganse dag bij de apen doorgebracht. De tijd leek wel voorbij te vliegen, want ze hielden me serieus aan de draai. De groep ging redelijk ver oostwaarts, buiten het Lajumadomein, waar een klein riviertje stroomt omgeven door grote rotsblokken. Het was de ganse dag weer klauteren geblazen. Toen ik 's middags met grote honger een hap nam van mijn boterhammen, bleken die beschimmeld te zijn. Brood houdt dus blijkbaar ook hier niet meer dan een week... Dan maar op de tanden bijten en honger lijden. Was ik maar even een aap, dan kon ik ook beginnen rondscharrelen op de grond. Maar zo groot was de honger nu ook weer niet... ;-)  's Avonds bij het invallen van de schemering, kreeg ik nog bezoek van een familie bosvarkens. Eentje kwam zelf zo dichtbij dat ik bijna zijn snuit niet meer op de foto kreeg...

Bosvarken