
Mijn dagen begonnen nog voor zonsopgang (5u30). Snel ontbijten: een klein stukje frans brood met wat lokaal gewonnen honing (incl. mieren) en een banaan. Dan gauw 2 km wandelen naar het bos waar een van de vijf groepen lemuren de ganse ochtend mijn volledige aandacht zou krijgen. Antenne de lucht in en hop, zoeken maar, naar de biepbiep die dat ene gezenderde beest aanwijst. En voila, daar waren ze dan. Soms met z'n zevenen, soms met z'n dertienen of er iets tussenin. Een beetje dom zitten rondkijken in een boom, wat fruit eten, wat rusten, een beetje wandelen en tegen de middag werd het alweer tijd voor een middagdutje. Ziezo de ochtend van de bruine lemuren zit er weer op.
's Middags terug naar het kamp. Intussen klom de temperatuur boven de 35 à 40°C. Nooit zoveel liter bij elkaar gezweet. Gefundenes fressen voor de kleine zweetbijtjes! Ik ben nog nooit in mijn leven zo populair geweest. Van zodra er een klein druppeltje zweet durft verschijnen zijn ze daar. Met z'n tientallen. En allemaal willen ze zo dichtbij mogelijk geraken. All resistance is futile! Wennen maar...:-)
Majebati |
De volgende maanden zou ik zo afwisselend van 6-12u, van 12-18u of van 18u-24u verschillende groepen lemuren observeren. Wist ik veel dat ik tot over mijn oren verliefd zou worden op de dieren, het bos, de geluiden, de mensen en de Afrikaanse 'moramora' way of life...
![]() |
De volledige Kirindycrew |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten