Bruine curieuzeneuzen

Dinsdag 11/09 - Wanneer ik 's avonds opnieuw op zoek ging naar de apen om ze de volgende morgen te kunnen volgen, zag ik plots een dwergmangoest de weg overlopen. Hoera, want het was al een tijdje geleden dat ik nog een nieuwe zoogdiersoort aan mijn lijst kon toevoegen :-) Ik bleef muisstil staan terwijl ik probeerde mijn fototoestel uit mijn rugzak te halen. Tot mijn verbazing bleef het niet bij eentje, het zijn tenslotte groepsdieren, maar liepen er maar liefst 16 de weg over! Ik besloot de apen even te laten voor wat ze waren en de mangoesten te volgen. Ze liepen langs het struikgewas naar een plek vol met grote platte rotsblokken. Daar gingen ze op zoek naar insecten en ander lekkers.Toch nog even alert blijven, want een raar individu is ons aan het volgen :-)

Elkaar nog even uitgebreid vlooien en dan naar bed

Woensdag 12/09 - Ik schrok wakker met een klap toen ik m'n ogen opende en besefte dat het al licht aan het worden was. Verdorie, mijn alarm niet gehoord! Snel uit bed, kleren aan en op weg naar de Samango's. Toen ik op de slaapplaats aankwam, waren de vogels al gevlogen. Nice, die 2,5u zoeken gisteren voor niets... :-/ Gelukkig zijn er altijd nog enkele achterblijvers die 's ochtends wat meer tijd nodig hebben om wakker te worden. Het duurde even voor er een duidelijke richting in hun heen en weer springen zat. Na een uurtje waren we dan eindelijk toch op pad: enkele moeders, hun jonge kroost en ik. Het beloofde een uitdagende dag te worden. De Samango's besloten een rondje te maken in het dichte struikgewas zodat ik ze nauwelijks kon volgen. Bovendien geraakte ik onderweg nog ergens de kap van mijn regenjas kwijt. Leuk, met het regenseizoen in het vooruitzicht :-( In de namiddag ging het richting bron, nabij de kliffen waar de bomen overgroeid zijn met lianen en er bijna geen doorkomen aan was. Enkele uren klauteren, kruipen en klimmen later arriveerden we nabij de Barn. Ik uitgeput, zij schijnbaar fris als een hoentje. Dan bleef er niets meer over dan elkaar uitgebreid te vlooien en te wachten tot het donker werd.

Donderdag 13/09 - Na drie dagen op te staan voor dag en dauw en door het bos te klauteren ben ik vandaag toe aan een welverdiende rustdag. Dat dacht Ozzie, Pete's kat, er ook van...:-)