Aapjes overal

Samango meerkat

Gisterennamiddag was het dan eindelijk zover. De eerste aap in beeld :-) Het was een groep beerbavianen die langs de Barn voorbij trok met de nodige luidruchtigheid. Iets later, toen ik op verkenning ging richting Wilderness camp, stootte ik op een kleine groep niet-gehabitueerde Groene meerkatten. Met andere woorden, die pakten gauw hun biezen als ik wat dichterbij probeerde te komen. Nog even een Kurrichane lijster en een Gorgeous bushshrike aan de lijst toegevoegd en dan op weg naar de afspraak met Katy en Sam. Na de doelstellingen en de focus van het project nog eens te overlopen, klommen we via het Luipaardpad naar boven op de kliffen die het gebied van de Samango's afbakenen. Boven genoten we van het prachtige uitzicht over Lajuma en ongeveer de rest van Zuid-Afrika, leek het wel.

Beerbavianen

Op weg naar het huis van Ian, een oud professor van een lokale universiteit en eigenaar van Lajuma, eindelijk een troep Samango meerkatten in de bomen langs de weg. Guitige beestjes, dat wordt vast leuk :-) Ian woont in het oorspronkelijke landhuis dat bij het domein hoort. Hij heeft er ook een mooie collectie vlinders hangen die hier zouden moeten voorkomen. Voorlopig heb ik er alleen nog maar witte en zwarte gezien :-). Toen ik hem vroeg naar de nachtvlinders, wist hij me te vertellen dat er een Zuid-Afrikaanse mot naar hem vernoemd is :-).

Grote galago

's Avonds nog even bij Katy en Sam langs gegaan om proberen de Grote galago te zien, die daar bijna dagelijks in de tuin passeert op zoek naar een lekker stukje banaan. Na de banaan over de boom uitgesmeerd te hebben was het wachten geblazen. In de schemering was het al zover: 2 Grote galago's trokken al ruziënd en krijsend voorbij door de boomkruinen. Niet veel later kwam ons snoepertje langs, die duidelijk genoot van de verse banaan.

Ondertussen hadden de Franse studenten een kampvuur gemaakt om een 'braai' (Afrikaans voor BBQ) te doen. Wat aardappelen in het vuur, wat overschot van gisteren erbij en smullen maar :-) Nog wat lezen en dan vroeg het bed in want de volgende dag zou ik vegetatietellingen doen met Katy.

Om 8u30 vertrok ik samen met Katy richting Barn om te beginnen aan onze 'vegetation maps'. In het bos zijn zo'n 480 bomen gemerkt die maandelijks door verschillende mensen geëvalueerd worden op de aanwezigheid van bladeren, vruchten en zaden (fenologie). Wij zouden er vandaag een 50-tal doen. Daarnaast wordt ook om de twee jaar de diameter, hoogte en kroongrootte van de bomen bepaald. Ook dat stond dus op de planning.

Bij de eerste boom was het al prijs. Het 100-meter lange meetlint dat we bij hadden lag in een flinke knoop... Eens ontward, konden we aan de slag. Tegen de middag hadden we zo'n 20-tal bomen gedaan. Tijd om even te rusten, te lunchen... en Dassies te gaan zoeken :-). Na enkel minuten zag ik beneden aan de rotsen al een Dassie wegglippen. Niet veel aan gezien, behalve een bruin achterste. Iets later kwam er eentje wat hoger voorbij gespurt. Nog niet meer kunnen zien. Gelukkig zijn er ook in de dierenwereld wat tammere individuen. Zo'n kwartier later, kwam deze lieverd naar buiten en bleef rustig zitten om mij eens van dichtbij te bekijken. De interesse was wederzijds... :-)

Dassie

En dan terug aan de slag. Meer bladeren tellen, langs en over doornige struiken en rotsen kruipen en bomen zoeken en meten. Tegen 17u hadden we er wel genoeg van. Met 48 bomen op ons conto, mochten we best tevreden (en vermoeid) zijn...