Net België...

Donderdag 16/08 - Donderdagochtend om 4u45 opgestaan om de slaapplaats van de Samango's te beschrijven en te noteren. In welke bomen slapen ze? Hoe is de kroondichtheid? Wat met de omliggende vegetatie? De hoogte en breedte van de slaapbomen etc... Toen we rond een uur of 8u klaar waren, moesten we nog hetzelfde doen voor de slaapplaats van de dag ervoor. Daarna begon een semi-vrij dagje. Eindelijk tijd om eens deftig te douchen na die dagen door de vegetatie geploegd te hebben. En ik kan zeggen, het was nodig :-) Mezelf kreeg ik gelukkig proper, maar mijn kleren was wat anders... Het rode stof uit mijn kleren proberen spoelen bleek een bijna onmogelijke opdracht. Keer naar keer kleurde het water chocoladebruin. Hoewel ik absoluut een fan ben van chocolade, was dat nu toch net iets minder het geval.

Tegen 16u30 was het dan alweer tijd om de Samango's opnieuw te gaan zoeken zodat ik vrijdagochtend onmiddellijk aan de slag kon. Om in zo'n bos een groep apen terug te vinden, is het best om ze op gekende slaapplaatsen die ze regelmatig frequenteren te gaan zoeken tegen zonsondergang. Zo gezegd, zo gedaan. Voor de eerste twee slaapplaatsen was weer klauteren geblazen. Zonder succes. We hadden nog tijd om één slaapplaats te gaan bezoeken voor het donker werd en Laura gokte op de slaapplaats langs het Narinapad. En bingo! Daar waren ze. Ik kon met een gerust gemoed gaan slapen.

Crested guineafowl

Vrijdag 17/08 - Opnieuw ging de wekker vroeg af. Na het ontbijt ging ik op pad en zocht de apen op op de slaapplaats waar we ze de avond tevoren hadden achtergelaten. Eens in het mistbelt forest, waar de Samango's zich meestal 's nachts verschalken, kwam een felle mist opzetten (vandaar dus de naam :-)). Het beloofde een dag te worden met typisch Belgisch weer: mistig, vochtig en koud en daar was ik nu eens niet op voorzien... Gelukkig besloten de Samango's eens ze wakker waren richting Bush Camp te trekken. Zodoende kon ik tussen twee observaties in snel wat warme kleren aantrekken en een regenjas meegritsen. Onderweg naar het Bush Camp kwam ik nog twee Crested Guineafowl, een soort parelhoen, tegen die op nog geen meter langs het pad zaten. Gek genoeg waren ze zo tam dat ze gewoon bleven zitten als ik passeerde. Wanneer ik weer bij de Samango's teruggekeerd was, na een half uur te zoeken omdat de GPS het noorden steeds in een andere richting plaatste, kwamen er nog vier parelhoenen voorbij piepend op een rijtje achter elkaar aan. Best een grappig zicht. Niet veel later dook ook de eerste Red Duiker van de dag op. Die beestjes zijn zo schuchter dat ze de ganse tijd heen en weer rennen als ze ergens een aap tegen komen. Je kan je al voorstellen wat da betekent als ze een hele groep apen tegenkomen. Entertainend, dat zeker :-) Later op de dag volgende nog een paar zigzaggers en zelfs eentje die zijn kalmte wist te bewaren. Als beloning mocht die op de foto :-)

Red duiker

Voor de vogelaars nog een update van de nieuwe waarnemingen: Grey-backed camaroptera, Green-back camaroptera, Yellow-bellied eremomela, Verreaux eagle, Cape batis, Southern boubou, Purple-crested turaco, Natal spurfowl, Lemon dove, White-starred robin, Yellow-breasted apalis, Bar-throated apalis, Black-backed puffback, Black-headed oriole, Neddicky (Oooo nee, cisticola's...:-/), Grey tit-flycatcher, Olive bushshrike,... and many more to come...